Deszentrazioa

 DESZENTRAZIOA:

Haur batek objektu edo egoera baten ezaugarri jakin batean bere arreta guztia jartzen duenean gertatzen da, eta horren ondorioz, automatikoki deszentratu egiten du gainerakoengandik. Umeek, normalean, jostailu bat aurrean jartzen diezunean, jostailu horri bakarrik erreparatzeko joera izaten dute, baina ez jostailuaren inguruan dutenari eta horrekin batera, arrazoibide distortsionatua erabiltzera eramaten ditu, hori errealitatearekin bat ez datozen pentsamenduak edo ideiak dira, geure buruari buruzko pentsamenduak eta, batez ere, inguratzen gaituenari buruzkoak, errakuntzara eraman ohi gaituzte, eta horrek eragin handia du gure umore- edo autoestimu-egoeran. 

Piagetek dioen bezala, ume nagusiago bat bere arreta deszentralizateko gai da, eta baita arazoak konpontzeko edota egoerei aurre egiteko ere. Umeak, gehiago hazten doazen bitartean, objektuen ezaugarri guztiak izango ditu kontuan edota modu globalago batean ulertuko ditu.

Esate baterako, zure semeari fruitu bat eman nahi badiozu sagar baten eta madari baten artean eta berak aukeratu dadin esaten badiozu, ez du jakingo zein den bakoitza eta esango duen gauza bakarra, kolorea izango da, horretaz aparte, nahi duen fruitu hori seinalatu egingo du. Hau da, ez du jakingo frutaren izena eta aurrean dituen frutak erlazionatzen, horri deszentrazioa esaten zaio. Baina aipatzekoa, era berean, nagusiagoa egiten denean hori egiteko gai izango dela. 

BIBLIOGRAFIA:

- Juan Fco. López Paz. (2012). Bizi zikloan zeharreko giza garapena: oinarria eta praxia. Argitalpenak Deustuko Unibertsitatea.