GIZA GARAPENAREN PSIKOLOGIA

  Zahartzaroko Osasuna : 2.eskuliburuko kapituluak irakurri ditudanean, 5. kapitulua hain zuzen ere, kontzeptu horrek nire arreta piztu duela ikusiz gero, horri buruz hitz egitea erabaki dut.  Orain dela urteak, urtero egiten den herriko kross batera apuntatu nintzen lagun batekin eta 4km egin behar izan genituen. Heldu zenean, karrera hori egiteko eguna, konturatu nintzen irteeran, nire lagunerakin nengoenean, 70 urte zituen bere aitona ere hortik zegoela eta horri buruz hitz egiten hasi ginen. Berak, hainbat kirol egiten zituela esan zidan, goizetan igerilekura  eta ondoren arratsaldez, ibiltzera joaten zela azaldu zidan. A itonak beti esaten ziola kirola egiteko ez dagoela adin zehatzik aipatu zuen , garrantzitsua zela hori egitea, zeure buruarekin hobeto senti zintezkeelako, eta horrekin batera, zure osasuna, zaintzen ez den pertsona batena baino hobea izango zela ere.  Hori kontuan hartuta, e gunero kirola egitean eta pisu egokia mantentzean, hipertentsio arteriala, obesitatea, 2.

BAKARDADEA: Orain dela pare bat egun klasean landutako kontzeptu hau azaltzea erabaki dut blog honetan. Honekin batera, bakardadea, gizakiaren egoera naturala den bezala, norberaren eta besteen arteko topaketaren ondorio paradoxikoa da.  Bakardadea isolamendu-egoera bat da, non pertsona bat bakarrik dagoen, lagun egiten duen pertsona edo animalia baten laguntzarik gabe. Pertsona batzuentzat, bizitzako une batzuetan onena bakarrik egotea da, bizitzako gauzei buruz pentsatu eta hausnartu ahal izateko. Horretaz aparte, era askotako bakardadeak daude, alde batetik, bakardade gaiztoa ; jasangaitza da pertsonentzat eta beste alde batetik, bakardade erakargarria ; sormen eta jakituriaren iturri, kulturaren kimu da.  Hasteko, a skotan, jendearekin hainbeste denbora ematen dugunean, ahaztu egiten dugu gure identitateak,  nor garen  eta izan behar dugula suposatzen dena. Horregatik, eguneroko bizitzan bakardade uneak egotearen alde nago. Denbora behar dugu gurekin egoteko edo isiltasuna nabaritz

NERABEEN EGOZENTRISMOA: Blog honetan nerabeen egozentrismoari buruz hitz egingo dut. Hasterko, haurrak egozentrikoak direla esaten den bezala, nerabeak ere egozentrikoak dira, pentsamendu formal berria gehiegikeriaz erabiliz, errealitatetik urruneko mundu hipotetiko bat sortzen duelako. Garrantsitzua da esatea, nerabe batek bere pentsamendua kontuan hartzeaz gain, besteena ere kontuan hartzeko gai dela. Garapen intelektuala lortzeko haurtzarotik nerabezarorako bidean bilakatuz eta aldatzen joan bhear den egozentrismo hori gainditu behar da, baina egia esanda, hori ez da gainditzen.  Duela urte batzuk, 13 urte nituenean, amak gauetan ez zidan oso berandu arte irteten uzten, nire kalea arriskutsu samarra baita eta beraz, arin joan behar izaten nuen etxera. Harik eta egun batean nekatu nintzen arte beti inor bainoa lehen joaten etxera, eta esan nion beranduago arte geratu ahal nintzen, lagunak kalean afaltzera geratuko zirelako, haren erantzuna "EZ" izan zen. Hortaz, asko haserr

SAILKAPENA: Hemen, sailkapenaren kontzeptua azaltzea erabaki dut. Sailkapena, multzo edo talde bateko kide edo parte izaterakin lotuta dagoela esango nuke. Ume askok, zailtasunak izaten dituzte figura batzuk sailkatzeko esaten dietenean.  Piageten ustez, sailkapenak hiru etapa ditu; alde batetik, bilduma figuralak ; irudietan oinarritutako sailkapenak direnak, hau da, umeek ez dutenean antzekotasunak kontuan hartzen, beste batetik,  bilduma ez-figuralak; haurrak ezaugarrien antzekotasunari erreparatzen dionean eta azkenik, partekotasun-erlazioa ulertzea; hau sailkapenaren funtsezko ezaugarria da.  Orain dela, pare bat urte, nire 2 urteko lehengusinari bola desberdin batzuk eman nizkion, batzuetan kolorea eta tamainuak errepikatzen ziren, beste batzuetan aldiz, ez eta beraietako bakoitza dagozkien lekuan klasifikatzeko esan nion. Ez zuen ordenik jarraitu, hau da, berak nahi izan zuen moduan klasifikatu zituen,  hainbat multzo egin eta multzo bakoitzean 5 bola desberdin jarri zituen. Hor

ANIMISMOA:  Beste egunean klasean emandako kontzeptuetako bat "animismoa"-rena izan zen, beraz, hemen hitz hori azaltzea erabaki dut. Argi dago, animismoa umeen pentsamenduaren erralismoarekin lotuta dagoela, hortaz, garrantzitsua iruditzen zait hitz horren inguruan gehiago sakontzea. Ume askok ez dute bizidunen eta bizigabeen arteko desberdintasunik nabaritzen, hau da, beraientz mundu honetan gauza denak dira bizigadunak. Animismoa, ez da haurrak jakinaren gainean duen uste sistematiko bat.  Hori esan eta gero, t xikitan egin nuen marrazki bat jarriko dut, 5-6 urte nituenean. Marrazki honetan, egun eguzkitxu batean laino pixka batzuekin, behi bat margotu behar nuen. Egin nuen marrazkia ikusita, argi dago oraindik ez nituela bereizten bizidunak eta bizigabeak, hodeiari aurpegi bat egin bainion eta eguzkiari beste aurpegi bat. Horretaz aparte, gauza bera egiten nuen beste marrazki guztiekin, landareekin, autoekin,.... Baina urteak pasatu ahala, bizidunen eta bizigabeen arteko